syna. Jej mąż czuje się zagubiony, ponieważ odczuwa w stosunku do dziecka sprzeczne uczucia. Stiwa jedzie do Petersburga w poszukiwaniu pracy. Prosi Karenina, by w końcu udzielił żonie rozwodu, tak jak jej to kiedyś obiecał. Karenin radzi się francuskiego medium i odmawia.
Anna sprzecza się z Wrońskim - uważa, że stawia on swą matkę ponad nią. Wroński odjeżdża na kilka dni, aby wziąć udział w wyborach okręgowych, a rozstanie prowadzi Annę ją do szaleństwa i przekonuje ją, że musi rozwieść się z mężem i wyjść za ukochanego. Wysyła mu telegram, by jak najszybciej powrócił do niej i razem jadą do Moskwy, by przekonać Karenina do udzielenia rozwodu. Kiedy ten odmawia, postanawiają wrócić na wieś. Na stacji kolejowej Anna popełnia samobójstwo, rzucając się pod pociąg. Po jej śmierci Karenin roztacza opiekę nad córką jej i Wrońskiego.
Dwa miesiące później wychodzi książka Siergieja, przyrodniego brata Lewina. Okazuje się, że nikt nie chce czytać jego dzieła. Siergiej jest głęboko rozczarowany. Wstępuje do patriotycznego stowarzyszenia, które wspiera ludzi z narodów słowiańskich, które znajdują się pod panowaniem tureckim. Wroński wyrusza z nim do Serbii, aby tam pomagać ludności w ich sprawie. Lewin jest nastawiony sceptycznie do takich działań. Kitty zauważa, że jej mąż jest przygnębiony i ciągle rozmyśla o sensie życia. Pewnego dnia jeden z chłopów, Fiodor, w rozmowie z Lewinem mówi, że celem w życiu nie jest napchanie własnego żołądka, ale służba Bogu i dobroć. Lewin dzięki niemu nawraca się i odkrywa sens w życiu. Tego samego dnia nagle rozpętuje się burza. Lewin z Dolly i jej dziećmi poszukują jakiegoś schronienia, wkrótce jednak dociera do nich, że Kitty i jej synek ciągle znajdują się na dworze. Lewin biegnie do lasu, by odnaleźć swą rodzinę, a widząc wielkie drzewo
Anna sprzecza się z Wrońskim - uważa, że stawia on swą matkę ponad nią. Wroński odjeżdża na kilka dni, aby wziąć udział w wyborach okręgowych, a rozstanie prowadzi Annę ją do szaleństwa i przekonuje ją, że musi rozwieść się z mężem i wyjść za ukochanego. Wysyła mu telegram, by jak najszybciej powrócił do niej i razem jadą do Moskwy, by przekonać Karenina do udzielenia rozwodu. Kiedy ten odmawia, postanawiają wrócić na wieś. Na stacji kolejowej Anna popełnia samobójstwo, rzucając się pod pociąg. Po jej śmierci Karenin roztacza opiekę nad córką jej i Wrońskiego.
Dwa miesiące później wychodzi książka Siergieja, przyrodniego brata Lewina. Okazuje się, że nikt nie chce czytać jego dzieła. Siergiej jest głęboko rozczarowany. Wstępuje do patriotycznego stowarzyszenia, które wspiera ludzi z narodów słowiańskich, które znajdują się pod panowaniem tureckim. Wroński wyrusza z nim do Serbii, aby tam pomagać ludności w ich sprawie. Lewin jest nastawiony sceptycznie do takich działań. Kitty zauważa, że jej mąż jest przygnębiony i ciągle rozmyśla o sensie życia. Pewnego dnia jeden z chłopów, Fiodor, w rozmowie z Lewinem mówi, że celem w życiu nie jest napchanie własnego żołądka, ale służba Bogu i dobroć. Lewin dzięki niemu nawraca się i odkrywa sens w życiu. Tego samego dnia nagle rozpętuje się burza. Lewin z Dolly i jej dziećmi poszukują jakiegoś schronienia, wkrótce jednak dociera do nich, że Kitty i jej synek ciągle znajdują się na dworze. Lewin biegnie do lasu, by odnaleźć swą rodzinę, a widząc wielkie drzewo
